Online Museums

Bir düşünün; Karnak Tapınaklarındasınız ve tarih kokan o dev sütunların arasından geçiyorsunuz..Ya da Ebu Simbil Tapınağında Anubis’ in tehtidkar ve mağrur duruşunun bir tadına bakmak istiyorsunuz...Mısır sizi açmıyor mu? Peki o halde Louvre Müzesindesiniz..Sizi esir alan o yaşanmışlık duygusu her tablodan çığlık çığlığa gelmekte..Az ilerde Van Gogh’un Papatyalar’ına bir göz atmak istediniz ve yavaş adımlarla yapıta doğru yaklaşmaktasınız ve fondan gelen bir ses: Aabi hadi yae içmioz mu!?!


İnternetin en yeni getirilerinden biri olan ‘sanal müze’ kavramı son zamanlarda hayatımızda kendine bir yer bulmak için atağa geçmiş durumda. Evinizin konforunda kilometrelerce uzaktaki eski yaşam kalıntılarını gezmek ve tarihe damgasını vurmuş sanatçıların yapıtlarını gözlemlemek artık sanıldığı kadar zahmetli ve pahalı değil aksine sadece bir tık uzağımızda.

Bizlere bu olanağı veren sitelerden bir kaçını araştırdım ve karşıma gerçekten işini iyi yapmış insanların ürünü olan sitelerle karşılaştım.Bunlardan ilki www.3dancientwonders.com adresinde hizmet vermekte. Üç boyutlu flash animasyon olayını aşmış bir site olmasına rağmen benim gibi teknoloji özürlü bir insanı bile kolayca kendilerine bağlayan bir grafik tasarımına sahip ve kullanımı gayet kolay.


İnceleme altına aldıkları eski çağlara ait kalıntılardan bir kaçı şöyle;

Azteklerin 1325 yılında inşa ettikleri, ölümcül tanrılarına taptıkları ve o tanrılara kurbanlar sundukları Meksika’da bulunan tarihi Aztek Tapınağı.

Mısırlıların 4000 sene evvel oluşturmaya başladıkları, üç nesil boyunca süren ve dünyanın 7 harikasından biri olan tarihi Giza (Keops) Piramid’i.

Prehistorik yapıların en gizemlisi ve ‘devlerin yüzüğü’ olarak adlandırılan Büyük Britanya’da bulunan Stonehenge bu örneklerin en baş döndürenleri olabilir.

İnternette boş boş surf yapmaktansa en azından keşfetmek, araştırmak ve eski çağlara ait kalıntıları sanal gerçeklikte toza dumana bulanmadan benimsemek ise bunun bir ironisi olsa gerek...Herkesi ve herşeyi manipüle edebilen bir teknolojinin evlatları olarak 4000 sene sonra da bizi keşfediceklerinden emin bir şekilde atalarımızı yeniden homosaphien düzeye çıkartmak ise çok garip bir ödev olsa gerek...

Eğer eski mısır uygarlıkları, tanrıları ve mumyalama ritüelleri hoşunuza gitti ise www.mos.org sitesinede bir göz atmakta fayda var..Gezdiğiniz taktirde parmağınızın ucuyla mumyaları evirip çevirebildiğiniz, eğer mumyalanmak isterseniz karşılaşabileceğiniz uygulamaları şimdiden öğrenebileceğiniz (beyninizin burnunuzdan çekilip çıkarılması gibi..) içinde gayet yararlı ve ilginç konu başlıkları barındıran bir siteyle karşılaşırsınız derim..


Sizlere aktaracağım üçüncü sanal müzenin adresi; www.moma.org açılımı ise museum of modern art.

NewYork’ta bulunan bu modern müzede yok yok. Edward Munch’ tan Claude Monet’ e, Andy Warhol’dan Rene Magritte’ e kadar modern sanatta sansasyon yaratmış tüm sanatçılar bu müzede. Eğer ben NewYork’ a kadar gidemem derseniz işte bu site tam size göre..Başlıkları sırayla; Çizimler, Film, Medya, Resimler ve heykel. Ayrıca 1920’den 2000’lerin sonlarına kadar gelen geniş bir skalaya sahip bu müze sizi alıp uzak diyarlara götürecek ve sanatın atan kalbini birinci elden izlemenize olanak kılacak..

Sırada ki müzemizin konumlandığı yer Berlin ancak sanal adresi www.dam.org .
Açılımı ise digital art museum.
Bu sitenin amacı dijital ortamda oluşturulmuş sanat eserlerinin tarihçesini 20. yy’a ayak uydurmuş sanat severlerle paylaşmak ve bu sanat akımına ait en güzel ve en şaşırtıcı örnekleri online olarak insanlara aktarmak.

1956 yılından 1986 yılına dek yaratılan dijital sanat eserlerinin sahipleri ‘Öncü’ olarak adlandırılmış; bu periodtan sonra oluşturulan eserler ise ‘paint box era’ olarak lanse edilmiştir.Evet bildiğiniz paint programı!

Günümüz dijital sanatını icra edenlerin doğum noktasını incelemek ve geçmişimizin bizi nasıl takip ettiğine bir defa daha kanaat getirmek amacındaysanız bu siteye bir göz gezdirin derim.

www.circusmuseum.nl adresinde bizleri bekleyen sanal müzemiz gerçektende şimdiye kadar saydığımız müzeler içinde en ilginç olanı belkide..Adından da anlaşılacağı üzere içeriğinde 1880 tarihinden günümüze kadar gelen sirklerin posterleri ve fotoğrafları bulunmakta. Jaapbest isimli bir koleksiyoncunun topladığı materyallerden oluşan müze Hollanda’da sergilenmekte. Başlıkları; akrobatlar, palyaçolar, hayvan terbiyecileri, sihirbazlar ve jonglörler olarak ayrılan sitede oy çoğunluğuyla sirklerin en çok ilgi gören insanlarıda ‘freaks’ (ucubeler) olarak bizlerin hizmetine sunulmuş bulunmaktadırlar.

Huzurlarınızda canavar oyuncaklar!

Retro ve fütüristik akımlar benim ilgimi çeker, birde korku filmlerine bayılırım derseniz sizlere www.thegalleryofmonstertoys.com sitesini öneririm. Popüler kültürün kaybolan yüzleri vintage oyuncaklar anısına oluşturulmuş bu sitede ilginizi çekebilecek bir sürü başlık var.60’lar dan 90’lara dek imal edilen oyuncaklar, şu an izlediğimizde gülümsememize yol açacak zamanın korku filmlerine paralel üretilmiş.
Canavar Domatesler’in ve Şeker Adam’ın oyuncaklarını merak ederseniz adres yukarıda..

Dünyanın dört bir köşesinden çekip çıkarttığımız sanal müzelerin sonuncusu da bizim topraklarımızdan çıkma. www.sanalmuze.org Eczacıbaşı’ nın oluşturduğu sanal gerçeklikte bizlere retrospektif sergilerin ve uluslararası koleksiyonların en güzide eserlerini sunmakta.
Modigliani, Lautrec, Gauguin, Rodin, Rembrandt ve daha niceleri bizlere tablolarından ve heykellerinden gülümsüyor. Ayrıca ‘Van Eyck’ten Warhol’a Resim Sanatı’ isimli karma sergide mutlaka kendinize hitap eden bir eser bulacağınızdan eminim..

Sanal Gerçeklik/Delilik nüfuz ettiği her yeri kökünden değiştiriyor.Bu değişime ayak uydurup O’ nun bir parçası olmak ya da bu değişimden korkup çemberin dışında kalmak bizim elimizde..Siz siz olun bakmakla yetinmeyin bu müzeleri kaynağından görmek için çaba sarfedin..

dahice çalışmalar

HDR

Gerçeküstü Fotoğraflar: High Dynamic Range Imaging

Fotoğrafçılıktaki en önemli konulardan biri olan pozlama daima problemlere yol açmıştır. Yüksek kontrastlı fotoğraflarda ise durum tam anlamıyla bir felaketle sonuçlanabilir ya her yer zifiri karanlık olur ve gözgözü görmez ya da ışık harici hiç bir şey göremezsiniz. Objeler belirli belirsiz görünür veya ışık çok çiğ durur. İşte böyle durumlarda son zamanlarda devrim yaratan ‘Hdr Tekniği’ adı verilen küçük gizmomuz imdadımıza yetişir ve bizi ‘anlaşılamayan artist’ konumundan kurtarır.

Nedir bu HDR?

HDR Tekniği temelde pozlama kaynaklı hataların ortadan kaldırılmasına yardım eder. Işık karşıtlığı yoğun olan fotoğraflarda aydınlık ve karanlık noktaların ortalamasını alır ve sonuçta bizleri tatmin eden net ve gerçeküstü fotoğraflar elde etmiş oluruz. Objelerin üzerindeki insan gözünün algılayamadığı fazlalıkta ki ışık huzmeleri pozometreden içeri eşit oranda süzülür ve elde edilen fotoğraf böylelikle mükemmelliğe ulaşır.

Neden HDR?

Örneğin isteğiniz bir manzara resmi çekmek. Objektifinize gelen ışığı gökyüzüne göre ayarlarsanız, resimdeki diğer odak noktaları karanlık çıkar, tam tersini yapıp etraftaki diğer görüntülere göre pozlama yaparsanız bu seferde çok parlak bir gökyüzü elde edersiniz. Hal böyle olunca aynı fotoğraf karesinin üç farklı pozlanmış halini birleştirerek aldığınız sonuç hem daha doyurucudur hem de gerçeküstü bir manzara resminiz olur.

Durum itibariyle emek gösterilmesi gereken bu teknik saygıyı hak etmiş fotoğraflar meydana getirir.

HDR Tekniği Nasıl Kullanılır?

Öncelikle bir adet dijital fotoğraf makinesine ve bir tripoda (üç ayak) ihtiyaç vardır. Tripodun önemi fazladır çünkü HDR Tekniğini kullanırken hareket halindeki kareleri çekmek çok güçtür, aynı kareyi ardarda seri bir halde çekmek gerekli olduğundan hareketli nesneler bulanık bir fotoğraf elde etmemize neden olur. Makinenin son model olması gerekmez tersine manuel çekim modu ve poz telaffisi olan herhangi bir kompakt ürün bile işimizi görür. İstenilen görüntünün öncelikle normal ışık değerinde sonrasında ise bir düşük ve bir de yüksek oranda pozlamayla çekilmesi gerekmektedir.

Bu çok önemlidir çünkü elimizdeki nötr pozlamanın üzerine, pozometre –1 ve +1 oranında çekmeye ayarlanmalıdır aksi taktirde HDR Tekniği kullanılamaz.

Çekimlerin sonunda oluşturduğumuz fotoğraflar tek başlarına bir anlam ifade etmez. Uygun bir programla üstüste konulmalılardır böylelikle şaşırtıcı aydınlıkta ve netlikte fotoğraflara sahip oluruz. Mantığı gayet basit olan HDR Tekniğini kullanan programlarda az pozlanan fotoğraftaki koyu bölgeler, çok pozlanan versiyondan alınırken, tam tersi bir durum da fazla pozlanan kısımlardaki açık bölgeler için uygulanır.

Sadece HDR Tekniğine yönelik bir program olan Photomatix’ in yanı sıra Adobe Photoshop2 un son sürümü olan CS2 bu tekniği kullanmamıza olanak kılar.

Photoshop’ ta ki kullanımı da gayet basit:

Bunun için uygulanması gereken tek şey yazılımı açıp File menüsündeki Automate başlığına gelmek ve son seçenek olan Merge to HDR butonuna tıklamak.Fotoğrafları ister tek tek isterseniz dosya halinde HDR’ye dönüştürebilirsiniz. Hangi fotoğrafları değiştireceğinizi seçtikten sonra sırada diyafram, enstantane ve poz değerlerini ayarlamak durumundasınız. Bundan sonra ise fotoğraflar üzerinde çalışacağınız alan derinliğinin ve diyagramın çeşitleriyle ilgili bir bölüm var. İstediğiniz fotoğraf durumuna göre 8, 16 ve 32 bit seçenekleri bulunmakta. Eğer tercihinizi 32 bit seçeneğinden kullanırsanız onayladıktan sonra başka bir ayar yapamıyorsunuz. 8 ya da 16’ yı tıkladığınız taktirde karşınıza HDR Conversion butonu çıkacaktır. Burada sırasıyla Exposure and Gama, Hihglight Compression, Equalize Histogram ve Local Adaptation seçenekleri bulunuyor.

Photomatix kullanımı:

Sadece HDR türü fotoğraflar hazırlamak amaçlı üretilen bu program Photosop’tan daha komplike ve çok daha yeni bir sürüm.

Yazılımda bulunan HDR menüsündeki Generate HDR butonuna tıkladıktan sonra dönüştürülmesi gereken fotoğrafı işaretliyorsunuz. Gerekli ayarlamaların yapılmasının ardından yazılım otomatik olarak fotoğrafı HDR’ye dönüştürüyor. Daha kendine has sonuçlar elde etmek isterseniz HDRI seçeneğinde bulunan Tone Mapping butonunu kullanabilirsiniz. Seçenekler sırasıyla; Luminosity, Strengh, Color Saturation, White Clip ve Black Clip.

Burada tonlama ile oynayabilir bir sürü değişik ve özel sonuç yaratabilirsiniz.

Karşınıza çıkan tek engel kendi hayal gücünüzün sınırları olacaktır.

laurent garnier

Füzyon sihirbazı

Elektronik müziğin sesleri çoğu zaman dünya dışından tınlar, kimi zaman da sahne enstrümanlarından devşirilmiş veya orijinal örneklerle hayat bulur. Elektronik müziğe elini koyan bazıları içinse ikisi de yeterli değildir. Fransız duayen DJ Laurent Garnier, bu üçüncü grup ‘bazıları’nın dünya üzerindeki en yetkin isimlerinden. Aynı zamanda besteci, prodüktör ve bir remiks sihirbazı olan Garnier, 80’lerin sonlarından beri tekno üzerine eklediği caz, funk, soul ve dub elementleriyle elektronik müziği yepyeni açılımlara kavuşturuyor. Paris banliyölerinde doğup 18’inde Londra’ya taşınan Garnier, füzyonlarına başladıktan kısa süre sonra İngiliz kulüplerinde kendi akımını yarattı ve kitleleri sürüklemeye başladı. Kişisel albümleri dışında sayısız derleme, remiks ve müzik projesinde yer alan Laurent Garnier 2003’te Electrochoc adlı bir kitap yayınladı, her bölüme ait özel müziği internet üzerinden dinlenebilen kitap pek çok dile çevrildi ve büyük yankı uyandırdı. Artık elektronik müzik ikonlarından biri olarak anılan Garnier, hala kendi yarattığı dünyanın sınırlarını keşfetmeye devam ediyor. Bir not: sinema dünyasına ilgisi büyük olan müzisyenin mizah yönü güçlü müzik videoları youtube üzerinden seyredilmeye fazlasıyla değer…

Türler arası sınır kalmadı!

Laurent Garnier Indigo’da pikapların başına geçtiğinde kıvama gelmiş olan seyirci kendisini gülümseyerek karşıladı… House’un temelini esas alıp setine minimal tınılarla başladı. Kitlenin genel hareketine göre parçalara yön verdi. Videolarında olduğu gibi neyin arkasından neyin geleceğinin tahmin edilemediği sürekli bir kaos ortamı yaratarak dinleyicinin ilgisini hiç kaçırmadı. Türler arasındaki sınırların kulaklarımızın dibinde yıkıldığı gece, vakit ilerledikçe Garnier’in ellerinde büyüleyici bir havaya büründü…

Yaygın ‘cool dj’ kanısının aksine pikapların başında çok doğal ve mutlu bir haliniz var, müziği yaşıyor görünüyorsunuz…

Müzik sadece benim hayatım dersem çok yüzeysel bir cevap vermiş olurum. Müzik benim içimde oluşan, benimle birlikte var olan çok şiddetli bir aşkla bağlı olduğum bir olgu. Doğmuş olmamın sebebi aslında bu. Kendimi ifade etmemin tek yolu müzik üretmek ve bu tutkuyu benimle aynı senkronda buluşan insanlarla birlikte paylaşmak.

Detroit Tekno ile jazz tınılarını aynı potada eritmek pek sık rastlanan bir durum değil…

Ben tekno müzik ortamında büyüdüm. Bu tarzın köklerini iliklerime kadar hissettim. Soul, funk, jazz; hepsinin ortak yönü emprovize olmalarıdır. Kraftwerk’i Hair müzikalinden şarkılarla sentezlediğimizde ortaya tekno jazz çıkar. Müzik yapmak budur. Bu türde sözlere ihtiyaç yoktur. İnişler ve çıkışlar, sertlik ve yumuşaklık zaten insanlara hissettirmesi gerekeni hissettirir. Türkiye’den bir grup olan Replikas’ın hiç bir şarkı sözünü anlamasam da hissettirdikleriyle beni harekete geçiriyorlar. Onlarla bir projede yer almayı çok isterim.

Parçalarınızın bir çoğu film hissi taşıyor…

Ben öyküleri severim. İnsanların sadece dans etmelerine olanak sağlayan müzikleri sevmem. Benim müziğimin bir hikayesi olmalı. İçerisine tablolar koyabileceğim müzikler yapmayı tercih ederim.

Setlere başlamadan önce bir kurgu oluyor mu aklınızda yoksa rastgele mi ilerliyor?

Tüm senaryo kendiliğinden oluşuyor. Hiç bir zaman ritmin beni nereye götüreceğini bilmem. Belki çalacağım bir kaç plak hakkında bir kaç fikrim vardır ama gerisi hep kendi kendini doğurur.

Club sahnesi eski ihtişamını yitirmeye başladı. Artık elektronik müzik ve diğer türleri harmanlayan çalışmalar ilgi görüyor. Siz de bu alanda usta konumundasınız…

Bu durumun nasıl bu kadar büyük bir patlama yaptığına şaşırıyorum ama aynı zamanda çok heyecanlanıyorum çünkü yenilik her zaman iyidir. Üretilen eserlerin kalitesine baktığımda ise biraz daha zamana ihtiyaç var gibi. Ortaya çıkan sonuçların içinde hisler eksik. Ama yine de piyasadaki çoğu müzikten daha doyurucu.

Dünya müzik sahnesinde patlama yapacak yeni tarz sizce ne olabilir?

Hiç bir fikrim yok. Gerçekten bilmiyorum. Kim bilebilir ki? Yarının bile nasıl olacağını bilmiyorum ama umarım taze bir tür olur. Hip hop veya house müziğin ortaya çıkması inanılmazdı. Tamamen yeniydi ve hiçbir sınır yoktu insanlar özgürce melodilere kendilerini kaptırıyorlardı. Tamamen bir kaos ortamıydı ama çok zevkliydi. İşte sizin neslinizin de böyle şarj edilmesi gerekiyor.

Yeni bir albüm veya proje üzerinde çalışıyor musunuz?

Evet. Electrochoc’un film senaryosunu henüz bitirdim ve şu aralar yeni bir albüm için çalışmalara başladım. Yeni single’ımın çıkması ise mayısı bulur. Ama bu sefer tekno olmayacak. 70’lerden esinlendim ve funk ağırlıklı olacak. İngilizce ve Fransızca iki farklı versiyon hazırlanacak ve iki farklı rap yorumcusu iki farklı şarkı oluşturucaklar. Bana da seçmesi kalacak…

james lavelle

Unkle’ ın kökü aka ‘Hayranlarının ıslak rüyası!’

Trip hop ve breakbeat’ ten ilham alarak önce kendi tarzını, ardından da Dj Shadow ve Tom Yorke’la U.n.k.l.e efsanesini yaratan James Lavelle, kafasına göre ayar veren arıza djlerden!

Çeyrek asırdır elektronik müzik piyasasının içinde hem dj hem de prodüktör sıfatıyla bulunan James Lavelle müziğe başlama nedenini breakdans’ta ki ve graffiti’de ki yeteneksizliğine bağlıyor. İyi ki de öyle yapmış yoksa hem U.n.k.l.e’ dan hem de setlerindeki o kopartan melodilerinden mahrum kalacaktık.

Herkes gibi o da, baba yadigari plaklarla başlamış müzikle ilgilenmeye. İlk denemelerinde Stevie Wonder ve Deep Purple gibi efsanevi dedeleri derlemiş setlerinde. Müzik sanki genetik bir miras gibi yerleşmiş parmaklarına.Kayıp bir jenerasyonun parlak bir çocuğu olarak hemen sivrilen James, 93 yılında kurduğu plak şirketi ‘Mo Wax’ la prodüktörlüğe el atar.

Lavelle, Dj Shadow’la ‘Entroducing’ i piyasaya sürdüklerinde sınır tanımaz bir çılgınlıkla karşılaştılar. Bu başarının ardından uzun süre stüdyoya kapanan ikili ‘Ian Brown’, Richard Ashcroft’ ve ‘Tom Yorke’ la akıllara ziyan bir projeyle döndüler: U.n.k.l.e!

Yarattıkları eşşiz, farklı etkileşimleri olan sound, trip hop’la birlikte genel olarak alternatif müzik başlığı altında 90’lara damgasını vurdu. Grubun ‘Psyence Fiction’ albümünde ‘Richard Ashcroft’, ‘Mike D’, ‘Badly Drawn Boy’ ve ‘Thom Yorke’ bulundu. ‘Never, Never, Land’te ise Massive Attack’ten ‘3D’ ve Queens of the Stone Age’den ‘Josh Homme’ gibi beyin bulandıran aşmış isimler konuk olarak yer aldı.

U.n.k.l.e haricinde James Lavelle’in bir DJ ve prodüktör olarak becerisini ortaya koyan çalışmaları arasında progressive house miskleri yaptığı iki ‘Global Underground’ albümü de gösterilebilir.

Uzun süren stüdyo kapanmalarına çare olarak her Cuma gecesi Londra’nın olaylı mekanı ‘Fabric’te resident dj olarak boy gösteren Lavelle şu sıralar 2 senedir üzerinde çalıştığı son albümüyle uğraşıyor.

Daha fazla minimal katkılı ama aynı oranda acılı, bolca old school techno’nun ana hatlarına geri dönüş durumları yaşayan Lavelle’in müzikal devinimi tam gaz devam etmekte. Bu gidişle o pikap hiç pes etmeden dönmeye devam edecek.

jeff samuel..

Jeff bizi diskoya götür!

95 senesinde Detroit’de duyup aşık olduğu elektronik müzik saplantısını akabinde aldığı synthesizer ve drum machine ile besledi. Tüme varım pratikliğiyle tek bir bilgisayardan FruityLoop tekniğiyle binlerce ses çıkardı.Nihayetinde yeteri kadar gürültü yapmış olacak ki Kompakt’ tan Michael Mayer’in bile dikkatini çekti. Mayer’in remixlemesi yetmiyormuş gibi birde başka bir çoşkun insan Daniel Bell’ de demolarını yeniden yorumladı.

Old school analog soundu, Matthew Johnson, Villalabos ve Akufen gibi sağlam djleri bile etkileyebilen müzikal geçmişi ile Jeff Samuel gereken kumaşı yeterince sağlıyor.

Elektronik müziğin Frank Zappa’sı olarak anılan Jeff, derin, hipnotik tınılarını bolca Detroit sosuna bulayarak bizlere sunuyor nihayetinde de kendini bir denge unsuru olarak görüyor. Ufak bir melodisinin bile bir müthiş bir çıkıntı yaparak bizlere geri döndüğü aşikar.

Müzik yapmaya başlarken öncelikle kendisini fildişi kulesine kapatan ve kulaklarını her türlü etkilenmeye karşı koruyan Jeff burada yavaş yavaş duyduğu bass ritmine kendini kaptırıyor. Sadece ve sadece saf ‘Jeff Samuel’ tınıları oluşturuyor.

Trapez’den çıkarttığı albümü ‘Step’in yanısıra Kompakt, Poker Flat Recordings ve Lo-Fi Stereo’ dan piyasaya sürülen, ‘Triple R Collection’ ve ‘Refraction’ gibi serilerle müzikal hayatını sürdüren dj/prodüktör aynı zamanda bilgisayar oyunları için de müzikler üretmekle meşgul.

Titreşimli ve sıcak melodiler üreten dj bir 10 sene sonra kendini hala müzik işinde görmek istiyor ama ‘Bir senaryo yazsam ve de Björk’ü oynatsam fena da olmaz’ Görüşünde.Müziği kendinden bağımsız olmayan, beyninin inişli çıkışlı patikalarında yaşayabilmek için kendisini melodilerine modifiye eden bu minimal kral,bizleri fabrika ayarlarımıza geri döndürmeye geliyor.

Ellen Allien

Yaratıkların Abstract Kraliçesi

Karşınızda Turntable’ın başındayken kendi limitlerini zorlayan, eşi bulunmayan sound’u ile kendisine tapınanları yaratan Alman dj Ellen Allien!

Yaratıcı beyinlerin bir kaçış rotası olarak gördüğü Batı Berlin’in küçük bir adasında doğan Ellen için Berlin kaos ve ürkütücü bir yerdi.Ellen’in kaçış yötemi ise müziğe doğru oldu.Odasında kendisine ait bir kabuk yaratan Ellen Fraatz burada kendi kendine notaları öğretti, plakları tanıdı ve hayatında ilk kez sokaklarda devrimin sesini duydu.Popun punk’la tanışmasına tanık oldu ve Berlin duvarının yıkılmasıyla müzikte de sınırlar kalktı. Bir süre saksafon çalan ve tasarımla uğraşan Ellen birden bire kendini kaset mixlerken buldu.Ellen Fraatz’ın Ellen Allien olması için atılan ilk adım buydu. Elektronik müzik karşısında dudağı uçuklayan Allien abstract tehcno ile beyninin karanlık dehlizlerine doğru dalmaya başladı.

Alman müzik endüstrisine taze bir ilkbahar havası gibi giren Ellen müziğini materyelize edebilmek için BpitchControl plak şirketini kurdu. Böylelikle hem müzik inşa eden hem de müziğin bir organı olan Ellen kendisi gibi başlayan müzisyenlerin yardımına koştu.

Artık müzik bir olgu olmaktan çıkmış bir yaşam formuna dönüşmüştü.

Dinleyicilerine sonsuza dek onlarda durabilen bir armağan veren Ellen onları müzikle besledi.Ona göre müzik paralel dünyalara girebilen tek şey. İlk albümü Stadtkind’ de ilham aldığı tek şey evi, Berlin oldu. Albümün büyük başarısı patlama yarattı ve ‘Data Romance’ listelerde hep başı çekti.Paul Kalkbrenner mükemmel bir remix yaptı bu şarkıya.İkinci albümü ‘Berlinette’de ilk albümünün yansımalarını turntable’ına döktü. ‘Sanki bir şimşek gibiydim. Her an her yerde etrafımda insanlar vardı.’ Diye açıklıyor izlenimlerini.

Ardından gelen üçüncü albüm ‘Thrills’ de ki hemen hemen tüm parçaların birer mixleri var. Kiki ve Troy Pierce’in My Body is Your Body remix’ini Ellen performansları esnasında defalarca çaldı. Albümün sıradışı artwork’ü de Allien’a ait. Arada mix albümler yayınlamış olsada son uzunçalar albümünü ‘Apparat’ la beraber nisan ayında çıkardı. ‘Orchestra of Bubbles’ iki müzisyen içinde bir başyapıt niteliğinde.Ellen’in yoğun, sert aynı zamanda da minimal tınılarıyla, Apparat’ın IDM soundu birleşti ve nihayetinde senkronize atan kalpleri ortaya mükemmel bir Allien&Apparat kırması yarattı.

beetles and spider

Kate Wax

Karanlık ve Ateşli

Elektronik müzik sahnesinin canlı performans yeteneğine sahip müzisyenleri az bulunur niteliktedir. Müziği ve sahnesiyle kendi atmosferini yaratabilenler ise her zaman bir oktav üstten vurur. Kate Wax, sahnede büründüğü kimlikleriyle bir junglör edasıyla oynayabilen, ruhsal devinimlerini müziğine yansıtarak izleyenleri kendi dünyalarında yolculuğa çıkarabilecek, ateşinin kavurduğu kadar isi de iz bırakan bir kız çocuğu; ama hiç masum değil.

68 kuşağının efsane topluluğu The Doors grubunun tuhaf, hipnotize edici, ayin havasındaki sahne performanslarını herkes bilir. Bir kez bu yoğun ritüeli izledikten sonra o an için gerçeklik ve zaman mekan anlayışını yitirirsiniz. İşte Kate Wax’ ın sahnedeki varlığı da böylesine yoğun ve gizemli. İzleyicileri sahnede tek kişilik bir orkestra seyrediyorlarmış gibi olur ve müziğindeki minimal dokunuşları ense köklerine kadar hissederler.

Kate Wax’ın benzersiz, kendine has, tuhaf, meydan okuyan dünyasının ürünü olan müziği, Tibet ve Avrupa’ya dayanan kökeni ve anneannesi ile çocukluğu boyunca sürekli gezmesiyle ilişkillendirilebilir. Kendi dünyasının derinlerine girmek adına işe önce grafik tasarımdan başlayan Kate, Autechre ve Aphex Twin müzikleriyle tanışmasıyla beraber elektronik enstrümanların yerçekimsiz dünyasında kendine bir yer edinmeyi kafasına koyar. Müzikal yaşamı ise 2001’de Cenevre’de kendi stüdyosunda yaptığı çalışmalarla hayata gözlerini açar.

Performansları esnasında sample vokal kullanmayan Kate’in ana enstrümanı kendi sesi. Müziğini gerçekleştirebilmek için sahnede yarattığı sanal grubuyla synthesizer’ları ve drum box’ları dile getirirken, bizleri de bilinçaltının bir yansıması olan sürreal dünyasının içine çekiyor.

Yaptığı işin tanımı PJ Harvey, Bauhaus, Cabaret Voltaire, Run DMC, electro-pop, hip hop, grime, blues, lo-fi, techno, punk, Bach’s Cantatas ve daha birçok tarz ve ismin karışımı olarak ifade ediliyor. Kate, kimi zaman seksi vamp bir kadına, kimi zaman melankolik bir genç kıza, çoğu zaman da kendi meleklerinin ve hayaletlerinin kurbanı bir deliye bürünerek karizmatik ve kendi bildiği yolun ürünleri olan sözleriyle elektronik müzikteki rolünü güçlendiriyor.

Müziğin ilk aşamasında genellikle sözleri yazan, tonlamaları ayarlayan ve kısa bir zaman diliminde kayıt aşamasına geçen Kate, bu süreci fotoğraf çekmeye benzetiyor. Dakikaları, duyguları ve enerjileri dondurmaktan hoşlanan müzisyenin seyircilerine; hikayelerini, korkularını, iblislerini ve rüyalarını aktarmaktan zevk aldığı aşikar.

Felix da Housecat, Ellen Alien, Trevor Jackson, Roman Fluegel gibi birçok ünlü ismin tam destek verdiği Kate Wax, yeteneğini farklı kulvarlarda kullanabilmek için halen soprano eğitimi almakta.

Kristal berraklığındaki sesiyle bizlerin karanlıkta kalan duygularını okşayan ve performansı esnasında makinelerle sevişirken müzik yapan kadını görmek ve ondan bir parça koparmak ne de şık dururdu..